Ook voor de EU is integrale beleidsaanpak belangrijk!
Huidige maatschappelijke vraagstukken hebben steeds vaker een grensoverschrijdend karakter. Op verschillende niveaus zet de overheid zich in om dit integraal aan te pakken. Dat wil zeggen, de overheid is zich bewust van het feit dat enorme vraagstukken als klimaatverandering, herstel na de Covid-19 pandemie, digitale connectiviteit, en maatschappelijke veerkracht om een sector-overschrijdende aanpak vragen en dus de inzet van meerdere partijen uit verschillende private en publieke sectoren tegelijkertijd vergen. Integrale beleidsaanpak vraagt dus om coördinerend vermogen, om de gezamenlijke inspanningen vanuit verschillende beleidsterreinen en maatschappelijke sectoren vanuit een breed gedragen visie aan te sturen. Integrale beleidsaanpak vraagt om synergiën en een coöperatieve opstelling, vrij van hokjesdenken.
Ook op EU niveau wordt gedacht vanuit integrale beleidsambities. Nog sterker, bij het vormen van Europees beleid en financierings-programma’s wordt daar bij uitstek gedacht aan condities die cruciaal zijn voor een effectieve en grondige aanpak van de zogeheten ‘grand societal challenges’. Leidende gedachte hierbij is dat het adresseren van de enorme vraagstukken pas geslaagd is wanneer kennis, ervaring en deskundigheid vanuit verschillende sectoren, steden en regio’s in Europa met elkaar in verbinding staan. Niet verwonderlijk. Om de volle breedte van enorme opgaven als energietransitie, klimaat-verandering, digitalisering of maatschappelijke veerkrachtigheid te kunnen adresseren is de inzet nodig die over de grenzen van disciplines, sectoren, regio’s, steden én die van de EU lidstaten heen reikt.
Het betekent dat er in het ‘Europese werkveld’ niet alleen interdisciplinair, dienst- of sectoroverstijgend moet worden aangepakt. Het betekent ook dat grensoverschrijdend moet worden gedacht en dat nationale, lokale overheidsinstanties en private partijen in de hele EU elkaar opzoeken om missie-gericht de grote maatschappelijke uitdagingen aan te kunnen.